De dag gaat liggen, loopt op zijn einde. De lucht is grijs, zeg ik. Nee, zegt de kleine op de achterbank. Ze wijst met gestrekte arm naar het raam, naar daar achter de molen. Daar is de lucht licht. Daar hangt onder het grote, donkere vlak nog een streep roze boven de velden. Ik rij en kijk zo lang mogelijkLees verder “Welkom op zijn minst”
Okay
Ze stootte tijdens het ontbijt haar vitaminedrank om. Volgens de man kwam dat doordat ik haar een vraag stelde en zij was afgeleid. De dag ervoor had de man in de keuken een ei gebroken. Zogenaamd ook omdat ik hem een vraag had gesteld. Ik vind dat raar. Dat je een bekertje omstoot of eenLees verder “Okay”
Een klein avondje
Al drie avonden op rij gaat dat hier redelijk vanzelf. De grootste muis blijft aan tafel zitten tijdens het eten, eet in minder dan een half uur haar bord leeg, ruimt ijverig mee de tafel af, trekt vrolijk naar boven, laat het bad vollopen, gooit haar kleren in de deuropening op de grond, voelt ofLees verder “Een klein avondje”
De loterij en daarna een toetje
Beste lezer, Een paar dagen geleden kondigde ik aan dat ik een verhaal op maat zou weggeven en als jij dat wel iets vond, dan kon je me een berichtje sturen. Ik vond het zo leuk te merken wie deelnam, wie ik kende en wie niet of nauwelijks, van wie ik al lang niets hadLees verder “De loterij en daarna een toetje”
Ik ga hier dus een verhaal weggeven.
Gisteren om 22u39 heb ik mijn blog met de betaling van €18 in leven gehouden. Ik kreeg eerst maandelijks, daarna wekelijks en de laatste dagen dagelijks het bericht dat ik actie moest ondernemen wilde ik mijn domein – mijn plein – mijn plek – mijn stek – mijn stokkering van zinnen niet verliezen. In mijnLees verder “Ik ga hier dus een verhaal weggeven.”
Hoe gaan we dat hier doen, jongens?
Gisterenochtend. Ik dacht, ik ga het gewoon even aan hen voorleggen, dus ik zeg: Jongens, ik voel me heel erg moe, we hebben vandaag een hele dag samen, maar ik ben zo moe, hoe gaan we dat doen? Ze is stil, zit op haar knieën op het bed, denk na, ik heb mijn armen onderLees verder “Hoe gaan we dat hier doen, jongens?”
Een tafeltje met een lade
Ik zit te werken op het kamertje van mijn dochter, aan het oude cafétafeltje dat er is – zo lang ik het mij kan herinneren. Het heeft een lade met vijf ongelijk verdeelde vakken. Op de bodem van de vakken heeft, denk ik, mijn moeder paars inpakpapier met witte lijntjes geplakt. Om te beschermen. DeLees verder “Een tafeltje met een lade”
De onvoorspelbaarheid van de dagen
Voor ’s avonds is er het plan dat ik ga wandelen met een vriendin. Ze zal aankomen met trein en mondmasker, met een rugzak en een fles, een warme trui, een gloeiing van de drukte van de dag en de onvoorspelbaarheid van de dagen die zullen volgen. Ze zal vertellen over tenten, slaapzakken en rugzakkenLees verder “De onvoorspelbaarheid van de dagen”
Het begon met brood gekocht in een dagwinkel die leek op een nachtwinkel
Lunch in de tuin onder twee parasols. Salade was goed, brood was mottig en had hij gekocht in een dagwinkel die leek op een nachtwinkel. Ik moest me er even overheen zetten, over dat brood. Maar oké, smakelijk. En dat het al woensdag is. Dat híj om de dag is gaan hardlopen en al eenLees verder “Het begon met brood gekocht in een dagwinkel die leek op een nachtwinkel”
En in de kleinere pop zit een nog kleinere pop en in de nog kleinere pop zit een nog kleinere pop
We worden naar buiten geleid, kiezen tussen stoel of bank, krijgen een kopje thee en een koek en een opdracht en het plan voor de rest van de dag. De man zit naast zijn moeder, op het bankje in half zon half schaduw. De baby op zijn schoot. Zijn moeder kijkt en zegt: Wat mooi toch,Lees verder “En in de kleinere pop zit een nog kleinere pop en in de nog kleinere pop zit een nog kleinere pop”
