Later

Het kaartje kocht ik tien jaar geleden in een muffe winkel in Borgerhout. Het is één uit een setje van drie. Het bloemetjespapier streel ik al sinds de basisschool, mijn ouders hadden het liggen al van voor ik was geboren. Ik bewaar ze allebei voor een bijzondere gelegenheid die zich niet voordoet onder het gewicht van mijn verwachtingen en mijn gevoel voor láter.

Tijdens het verjaardagsontbijt schrik ik me te pletter. Tussen neus en croissant wordt iets naar me toegeschoven. De man bleek de kaart en het papier achteloos uit de kast te hebben getrokken. Ik denk nee dat kan niet, dat is voor.

Nu ik de achterkant van de kaart al tien keer heb gelezen en dapper vorder in het boek dat in bloemetjes was verpakt, vind ik het meer dan mooi wat is gebeurd. Mijn later heeft me ingehaald, is als een boemerang naar me toegevlogen, heeft me een tik vooruit gegeven. Merci, é!