evelien borgonjon

Hier, kijk, ze wilde vrolijke kleren aan. Wat ik had klaargelegd, bleef liggen. Ze maakte haar eigen combinatie. Zij en ik zouden de trein nemen naar twee dorpen verder. Elk met onze rugzak, allebei met een schriftje en een pen en een fles water en een zakdoek en zij nog met haar pop. De manLees verder “Al allemaal gehad”

Gisterenavond, bij het ondergaan van de zon, wanneer de dag zich stil en onzichtbaar klaarmaakt in een nog slapende wereld, begon een nieuw jaar volgens de Joodse kalender. Rosj Hasjana. Hoofd van het jaar. Na dit feest beginnen de Tien Ontzagwekkende dagen, tien dagen van inkeer en reflectie. Tien dagen om sorry te zeggen enLees verder “Shana Tova”

Zon van een warme septemberdag in de haren, op de huid. Het avontuur van kinderen in bomen en handjes die brandnetels raken. Een verwilderde boomgaard, woeste bomen, losgeslagen appels, woekerende bramen, water vol kroos, uitbundige lelies en een lik van een hond niet aan de lijn. De rugzak met lege doosjes noten-brood-kaas-komkommer-vijgen, drinkflessen tot deLees verder “Zal die uitgebreide massage bij kaarslicht er dan eindelijk van komen?”

De krekels in de bermen, een vleermuis rakelings, een uil in de verte en het vermoeden van regen. Thee van gedroogde vlierbloesem en een boek nog ongelezen. Ik kijk naar het donkere natte gras, vraag me af wat morgen brengt en er komt nog wat voorbij van gisteren. Gisteren gingen we uit eten, raakten aanLees verder “Oh, u woont in Groningen?”

Klik op het onderstaande luisterfragment en wandel enkele honderden meters mee door het dorp.

Het haventje. De schapen. De grote boom. Het avondlicht. De grijze wolken. Helder blauw erachter. Het houten stokje van het ijsje in mijn mond. Gekocht in het frietkot. Kon nog net voor de kassa afgesloten werd. Mijn grootvader die nooit al het ijs oplikte, omdat hij dat houten stokje niet wilde proeven. Kuj gij daLees verder “Nog een ijsje”

Zus rijdt soms duizend uren van België helemaal naar ons einde van de wereld om dan hier een uur of vijf te zijn. Zoals die laatste keer. Het grootste kind zat ongeduldig tussen het onkruid op de stoep te wachten op de auto met een nummerplaat van rood en wit. Het was mooi weer enLees verder “Was het met een ovenschotel echt anders geweest?”

Ik had het er laatst nog over met een-vrouw-op-bezoek-hier-in-het-dorp. Dat er vaak zoveel ideeën hángende zijn. En óf je hebt geluk en ze blijven hangen tot je ervoor kunt zitten om ze te vangen en uit te werken. Óf en meestal hangen de ideeën even, vallen naar beneden en lossen op in wat zich danLees verder “Mindmappen voor de toekomst”

Het is de laatste dag van mei. De laatste dag van míjn maand. Ik heb dat altijd zo gevoeld, dat mei mijn maand is. Ik ben geboren in de maand mei en heel mei voelt als van mij. Dat slaat natuurlijk nauwelijks ergens op, maar al toen ik kind was, voelde die hele maand meiLees verder “Over de maand mei”

De man brengt het oudste kind naar bed, gaat wanneer het slaapt naar beneden. Ik breng het jongste kind naar bed, ga wanneer het slaapt iets lezen, het was op de telefoon, heeft geen indruk gemaakt, ik verzamel boven lege glazen en een bordje van een boterham in de nacht. Beneden hangt er zeldzaam licht.Lees verder “Een zeldzaam licht”